مبانی نظری طراحی صنعتی(کامل کنید)

اصول و مبانی طراحی سبز Green design

• بهره وری بهینه از انرژی (در تمامی اجزاء پروسه طرح و تولید و استفاده و مرگ محصول).
• قابلیت بازیافت طبق اصول استاندارد بین المللی.
• اختصاص موادی با کارآیی لازم.
• استفاده از مواد عایق کاری در صورت نیاز برای جلوگیری از اتلاف انرژی.
• انتخاب شیوه های بهینه تولید.
• سادگی و سهولت خروج قطعات داخلی به منظور مونتاژ.
• کاهش تنوع مواد به کار رفته.
• استفاده از مواد بومی و طبیعی.
• خود داری از ترکیب موادی که با هم ناسازگارند.
• خودداری از به کارگیری مواد مرکب تا حد امکان.
• در نظر گیری تمییز و تشخیص مواد نشکیل دهنده بعد از طی دوره عمر محصول برای دمونتاژ.
• اطمینان از قابلیت تعویض قطعات یک مجوعه با هم در طراحی برای تولید مجدد.
• قابلیت تعمیر یا تعویض ساده قطعات.
• امکان تعویض متعلقات تکنولوژی بدون تأثیر بر پیکره کلی محصول.
• انتخاب و طراحی پیکره های کلاسیک به لحاظ ماندگاری.
• امکان به روز کردن یک طرح از طریق جابجایی یک یا چند قطعه کلیدی.
• جلوگیری از هر گونه آلودگی زیست محیطی.
• استفاده از فرم طبیعی و دست نخورده مواد و مصالح به خصوص در تکمیل سیمای شهر.
• تأکید بر قابلیت طراحی بر اساس نیازهای واقعی.
• حداقل گرایی (مینیمالیسم).
• خودداری از جزئیات غیر کاربردی و صرفا تزیینی.
• استفاده از طرح های چند منظوره

---

منبع طراحی صنعتی ایرانی

---

طراحی خدمات Service design

گاهی فرم مهیج و تملق گونه ی یک عینک، رویه ی نرم یک مداد و یا صدای متمولانه ی بسته شدن درب یک خودرو باعث می شود که اشیا روزمره به چیزهایی خواستنی تبدیل شوند. زمانی که یک طراح، محصولی را می آفریند، جنبه های احساسی، عقلانی و یا کیفیت و ماندگاری آن را در نظر می گیرد، با این حال به واسطه ی هیچ ابزاری نمی توان تضمین کرد که آیا محصول خریداری پیدا می کند یا خیر. موفقیت یا شکست به فعالیت ها ی طراحان و تولید کنندگان مربوطه بستگی دارد.

طراحی خدمات عملکرد و فرم خدمات را از دیدگاه مشتریان نشان می دهد. طراحان خدمات به تجسم کردن، قاعده مند کردن و طرح ریزی راه حل هایی برای مشکلاتی می پردازند که لزوما در دنیای امروز وجود ندارد. آنها به مشاهده و تفسیر نیازها و الگوهای رفتاری می پردازند و در نهایت آنها را تبدیل به 

خدماتی امکان پذیر برای آینده می کنند.    

---

منبع طراحی صنعتی ایرانی

---